Überwarm Stockholm

Het was misschien wel de dag waar ik me het meest op had verheugd: zaterdags naar Stockholm. Stedentrips vind ik geweldig en qua fotograferen is het ook altijd het einde. En eerlijk is eerlijk, het was ook het meest bekende op het programma en dan denk je snel ‘Dat zit wel goed’. En toch viel Stockholm tegen…

Rond 11.00 uur kwamen we aan in een drukke stad. Wegens omleidingen maakten we het de TomTom niet makkelijk, maar uiteindelijk vonden we een parkeerplaats (a € 30,- per dag). Ons eerste doel was het toeristenbureau waar Johanna N. mij zou voorzien van een persmap en een VIP-pas voor gratis rondvaarten en gratis musea. Helaas zei de naam Johanna N. de medewerker daar niets. Na lang overleg met collega kwam zij met twee telefoonnummers en een ander adres. Tien minuten later liepen we weer terug naar waar we vandaan kwamen, op zoek naar wat bleek een goed verstopte portiek. Waar niemand open deed en ook de telefoon werd niet opgenomen… Dan niet! We besluiten zelfstandig de stad in te gaan. Dan maar geen voordeel…
(later bleek Johanna N. op vakantie en ik had de map en pas gewoon moeten vragen bij het eerste adres, maar dat was mij niet verteld)

Met enigszins vertraging, maar nog net op tijd voor de wisseling van de wacht kwamen we aan bij Kungstiga Slottet. Voor mensen die in Londen zijn geweest een bekend fenomeen, voor ons nog niet. Maar we vonden het geweldig! Hoe statig, en zonder grijns op hun gezicht ze daar staan. Constant met toeristen op de foto’s, of – als ze op een afgebakend stukje grond staat – de mensen wegjagen als ze te dichtbij komen. De pakjes, de glanzende helmen: het was een lust voor mijn camera. En ik gok dat ik hier de meeste foto’s van de hele vakantie heb gemaakt. Geweldig ritueel!

Kungstiga Slottet is gelegen in Gamla Stan, het oudste deel van Stockholm (een stad die overigens op 14 eilandjes ligt, Gamla Stan is er één van). Dit deel zouden we eerst gaan verkennen. Door schaduwrijke straatjes, met hier en daar mooie lichtinval op de felgekleurde huisjes liepen we verder. Stiekem snuffelend naar souvenirs, die we niet vonden. We lunchten in grote loungebanken in een zijstraat van de hoofdstraat en genoten van de zon.

Maar hoe later het werd, hoe warmer het werd. Het kwik kwam zeker boven de dertig graden. En dan was het ook nog eens druk. Iets waar ik normaliter geen last van heb, maar na vier dagen ultieme rust was het even slikken. Het kwam letterlijk op me af! Na Gamla Stan deden we nog een rondje Skeppsholmen, een eiland dat een vroeger een militaire basis was. En toen waren we op… Bezweet, klaar met de drukte, koppijn.

Hoe mooi we de stad ook vonden, we konden er niet van genieten en besloten het volgende hotel eerder dan gepland op te zoeken. Stockholm komt ooit wel een keer, maar dan als het iets koeler is graag.