Bewustwording
Sparen, wat is dat? De afgelopen jaren kwam het woord niet echt in ons woordenboek voor. Simpelweg omdat het niet nodig was. Als er wat kapot is, konden we het gewoon betalen, want maandelijks hadden we een ruime speling. Immers de huur van de woning was 1/10 van het geld dat er binnen kwam.
En het was verdomd makkelijk en luxe: etentje hier, etentje daar. Dagje sauna met dure saunabehandelingen draaiden we onze hand niet voor om. Een nieuwe lens a € 500,-, Laura hoefde er niet voor te sparen. Vrienden en familie gaven we absurd dure cadeaus en de helft van de boodschappen (we kochten altijd teveel!) verdween in de vuilnisbak. Vakantie hadden we bijna het hele jaar door, althans zo leek het voor de mensen om ons heen. Erg bewust was ik me niet van ons overdadige leven. Ja, ik wist verdomd goed hoe gezegend we waren, maar had geen idee hoeveel nu waar heen ging…
Totdat je een huis koopt. En je financiën eens op een rij zet. Dan zie je dat de verhouding inkomen en woonlasten opeens toch een tikkeltje anders wordt. Nachten heb ik wakker gelegen of we het wel zouden kunnen betalen én gewoon konden leven. Terwijl, eerlijk is eerlijk, we het nog steeds niet krap hebben. Het zat (en zit soms nog) tussen mijn oren. Ik zag (en zie soms nog) enkel het verschil in €’s tussen toen en nu. Erg vind ik het allang niet meer, zeker niet als ik zie wat we er voor terug hebben gekregen: dat is toch pas rijkdom! Een huis waar je je 300% op je gemak voelt.
Onbeperkt uit eten kunnen we niet meer. Ik moet weer sparen, zoals voor materiaal voor de fotostudio die ik van het voorjaar wil kopen. Ik ben me er bewust van dat ik over aankopen moet nadenken en bovenal ben ik opeens dol op de uitverkoop. En weet je, het leven wordt er niet slechter van, sterker nog: ik denk dat we er op vooruit zullen gaan. Voorpret van aankopen kende ik namelijk niet meer. Het gevoel dat ik vroeger had als ik ergens lang voor spaarde en het dan eindelijk mocht kopen: geweldig. Nu krijg ik dat gevoel weer terug. Ik zal bepaalde dingen weer meer gaan waarderen. Want uit eten gaan wordt opeens veel leuker als je het minder vaak doet of kunt doen. Het wordt weer speciaal.
En Ferry bevestigde dat gisteren. Terwijl we ons eerste bad samen namen, zei hij: “Laura, je hebt gelijk. Dat etentje wat we vrijdag gepland hebben, ik heb me er nog nooit zo op verheugd. Gewoon omdat het nu speciaal is. En omdat we het niet elke week doen.” Financiële achteruitgang? Op papier misschien wel. Maar geestelijk is het een enorme vooruitgang!
Ik herken het wel. Ik ben, door de komst van T., inmiddels 12 uur minder gaan werken en maakte me vooraf enorme zorgen over het mindere salaris. Maar het is echt zo: je waardeert wel meer wat je hebt/koopt/doet.
Al zou ik het liefst zwemmen in het geld 😉
Wij hebben laatst de situatie gehad dat we even niet bij ons spaargeld konden (DSB-drama). En eigenlijk was dat best lekker. We leefden even heel bewust. maar ben ook weer blij dat onze spaarcentjes nu op een rekening staan waar we gewoon bij kunnen.
Pfoeh… ik zou wel weer mijn salaris willen hebben van toen ik nog 40 uur werkte… het is elke maand passen en meten helaas… Gelukkig lukt het wel steeds… Maar volgend jaar gaat dochterlief een half jaar naar Engeland voor haar studie en waar we dat geld vandaan moeten halen weet ik even niet =( Het lukt vast wel… vast wel…
Mooi geschreven. 😀
Het is inderdaad ook zo, het voelt beter als je moeite moet doen voor iets.
Natuurlijk is het iets ruim hebben wel fijn maar té ruim maakt niet gelukkiger denk ik.
Dat is echt wel fijn. Dat jullie er nu zo van kunnen genieten. Alhoewel je wel geld apart wil zetten natuurlijk voor een spontane aankoop. Een beetje sparen om het sparen lijkt me dus wel een goed idee… Maar geniet vooral van je huis, want dat is hetgeen waar het nu om draait.
@ puck; we sparen nog steeds gewoon door hoor, net als voorheen. Sowieso hebben we gewoon altijd geld nodig op de rekening voor onvoorziene kosten van het huis, zoals vervanging ketel. Of voor een buitenschilder etc. Buiten dat hebben we een potje voor extra’s, maar die gebruiken we het liefst alleen voor vakanties en dat soort dingen. We sparen daar een vast bedrag op per maand en gaan zelfs proberen om daar Ferry’s overuren (toch een best aardig bedrag per maand) nu op weg te sparen. Iets dat we voorheen niet deden, maar wat we nu wel belangrijk vinden. Bijvoorbeeld: als vroeger een van ons twee werkloos was geweest was er niets aan de hand. Nu wel. Dan ga je weer een stuk achteruit en wordt het moeilijker. Als we nu die overuren niet meerekenen in ons vaste uitgavepatroon wordt het dan een stuk makkelijker, als dat nodig mocht zijn. Klinkt best verstandig he? 😉
Wat heb je dat prachtig beschreven zeg! En het is zo waar! Ik hoop dat jullie lekker gegeten hebben / lekker gaan eten. Het is jullie van harte gegund. Fijn weekend!
Geld maakt nog steeds niet gelukkig 🙂 en het is altijd fijn als je ergens hard voor hebt gespaard en het na weken/maanden eindelijk kunt gaan kopen!
Hey naamgenootje en volgens mij zijn wij ook nog is even oud! Leuk en bedankt voor je berichtje! Enne ik kan mij ook helemaal vinden in je blogje. Ik ben nu ongeveer een jaar af van mijn shopaholic gehalte, vanwege ons trouwen en het huis moest ik eindelijk aan het sparen slaan. Dan besef je ook eigenlijk echt hoe goed en makkelijk ik eerder om ging met geld. Waardering is er des te meer.