Lieve mam (en pap)
Ik kan natuurlijk zeggen dat je er zelf om hebt gevraagd door op mijn 30e verjaardag in Vietnam te zitten. Maar feit blijft dat we deze vakantie al daarvoor boekten. De vakantie was ingepland voor ik besefte dat jij dan 60 werd. Terugdraaien was in verband met Ferry’s werk niet meer mogelijk.
En dus zit ik in Portugal terwijl jij in Nederland je verjaardag viert. Na ja, vieren. Net als ik vind jij kennelijk ook dat je een verjaardag niet kan vieren als een van de belangrijkste gezinsleden er niet is. En dus vier je het over een tijdje. Als papa ook bijna 60 wordt en jullie ook nog eens 35 jaar getrouwd zijn.
60: vroeger dacht ik altijd dat dat de leeftijd was waarop mensen doodgingen. Ik was respectievelijk 5 en 7 jaar toen beider opa’s, amper de 60 gepasseerd, overleden. De dood & 60 was vanaf dat moment voor mij onlosmakelijk verbonden. Totdat jij en pap de 50 passeerden en steeds dichterbij dat getal kwamen. Dat kon toch niet…? Nee, dat kan ook niet. Ik had gewoon een verkeerd referentiekader.
Ik wil nog jaren genieten van de aandacht van mijn jullie. Genieten van het feit dat jullie trots als een pauw vertellen over jullie dochter. En schoonzoon, die voor jullie gewoon onderdeel van het gezin is geworden. Ik wil nog lang niet de dagelijkse telefoontjes missen rond 16.30 uur als ik van het werk naar het station loop. Niet dat we elkaar elke dag wat nieuws te vertellen hebben, maar toch… Ik prijs me nog elke keer gelukkig met het feit dat jullie nooit gezegd hebben: “We zeiden het toch…” Nee, zelfs niet toen het voor de derde keer uitging met jeugdliefde M., die jullie inmiddels toch echt niet meer zo leuk vonden. Ik voel me gezegend als jullie weer eens onze kant opkomen om weer wat voor ons te doen. “Maar dat is toch normaal?”, hoor ik je zeggen, pap. Nee, dat is niet overal even normaal. Het is niet normaal dat ik niet hoef te vragen of je ons om 3.00 uur ‘s nachts naar Schiphol wil brengen. Je doet het, er is geen discussie over mogelijk. Onvoorwaardelijk gaan jullie voor ons.
In tegen- en gelukkig in veel meer voorspoed. Dag en nacht, 365 dagen per jaar. En andersom weten jullie dat ik er ook voor jullie ben. En daarom, mam, weet ik dat je het niet erg vindt dat ik er vandaag niet ben. Die andere dagen ben ik er wel. En in gedachten stiekem ook.
Proost! Vanavond drink ik een port op je, al ga ik er van kokhalzen.
Wat een lief stukje! Wat fijn dat jullie er zo onvoorwaardelijk voor elkaar zijn. Was dat maar in elk gezin zo, dan waren er toch een hoop problemen minder
Oh wat een lief stukje! Terecht gelukkig met zulke ouders! En van harte gefeliciteerd met beide verjaardagen!
Wat een ontzettend mooi stukje en idd onvoorwaardelijk er voor elkaar zijn is zo fijn en geeft een gevoel van rust en geborgenheid. Gefeliciteerd in ieder geval!