Favourite Friday #3: de mannen van Laura

Feitelijk zijn er maar twee mannen in mijn leven: Ferry en mijn lieve vader. Maar toen ik onlangs tijdens een slapeloze nacht mijn oude blogposts doorbladerde, bleek dat er veel meer mannen in mijn leven zijn geweest. En nee, dan niet alleen exen. Ik neem je vandaag mee langs deze mannen.

Van jeugdliefde tot zwemmeester. Van middelbare schoolmaatje tot mijn neef. Er waren best wat mannen in mijn leven. Belangrijk en minder belangrijk. Niet alle verhalen zijn even vrolijk, maar is dat niet hoe het leven is…?

1. Hij + ik = liefde
Daar stond hij dan. Voor de voordeur van mijn ouderlijke huis. Hij vroeg niet netjes of hij binnen mocht komen, maar begon me meteen te zoenen (en zoenen kan hij!). Een paar uur later vertrok hij en vanuit de auto stuurde hij een smsje: “Wil je mijn vriendinnetje zijn?”.
Lees verder…

2. De papa die opeens niet saai blijkt te zijn
Als meisje van 12 vond ik het maar saai: een vader die schroefjes en zagen verkoopt. Geen politieagent met spannende verhalen of eentje die de wereld ‘beter’ maakte. Nee, mijn vader had een in mijn ogen stoffige winkel met allemaal dingen waar je toch niets mee kunt. Negentien jaar later kom ik er dan toch nog achter dat het verdomd handig kan zijn…
Lees verder…

3. Lieve Casper
Hoewel je sterfdatum eigenlijk 6 februari 2007 is, is voor mij 12 februari 2007 nog altijd de dag dat ik mijn grote neef verloor. Dat was de dag dat ik hoorde dat jij uit het leven was gestapt.
Lees verder…

4. De kracht van geur
Datum: 5 november. Locatie: trein die Amsterdam Centraal binnenrijdt. Zoals gewoonlijk ben ik aan het Twitteren, om mijn tijd door te komen. Passagiers stappen één voor één in. En ineens klap ik 11 jaar terug in de tijd en ben ik weer dat meisje van 17.
Lees verder…

5. Barbies & mijn allereerste vriendje
Soms lig ik in bed een beetje te mijmeren, te denken aan vroeger. Haal ik oude beelden voor me. En van de week was daar opeens R. R. was mijn allereerste vriendje. R. en ik woonden nog op geen drie minuten afstand. Vanaf mijn voortuin kon ik zijn voortuin zien. Buiten dat we bij elkaar in de klas zaten, speelden we regelmatig bij elkaar. Vooral bij hem. Met Barbies, ja, zijn Barbies.
Lees verder…

6. Die ene vriend van de middelbare school
In 1997 kwamen we bij elkaar in de klas, 5 havo. Hij was het jaar daarvoor gezakt, door de Pfeiffer als je hem moet geloven. Hij was de pias en behoorde tot het populaire groepje. Ik was wat meer op de achtergrond en behoorde duidelijk niet tot de populaire groep. Toch werden we vriendjes…
Lees verder >>

7. Lautje & kale meester Geert
“Moet je niet vragen hoe het is gegaan?”, vroeg mijn moeder plompverloren. Dat sollicitatiegesprek? Dat was in mijn hoofd dinsdag of woensdag. In mijn hoofd, op papier was het vandaag. Mijn moeder deed het gesprek uit de doeken.
Lees verder >>

8. Dag grote ‘broer’
Je was er voor me, altijd. Vier, vijf jaar lang? Ik weet het niet meer, maar het voelde als een mensenleven. Je was mijn broer niet, maar op een dag bombardeerde je me tot je kleine zusje en zou jij mijn grote broer zijn. Ik keek tegen je op. Jouw altijd wijze raad, jouw heldere inzicht, die mijn emo-persoontje naar haar ratio liet kijken. Die een tikkende tijdbom in mij langzaam stop zette.
Lees verder >>