Het lijkt haast wel een promotiepraatje als ik weer eens het verhaal tegen iemand afsteek. ” Doe regelmatig een fotoshoot! De tijd vliegt zo snel en herinneringen dienen niet alleen gekoesterd, maar ook vastgelegd te worden”. Toch is dit geen promotiepraatje, ik meen het serieus.
En dat is niet alleen omdat klanten mij dat vertellen. Omdat ik klanten heb die familieleden zijn verloren en voor wie de foto’s nóg belangrijker zijn dan ze al waren. Nee, ik zeg het omdat ik het echt zo vind. En dat is de reden dat ik zelf ook al meerdere keren een fotoshoot bij een van mijn collega’s heb geboekt.
In 2011 ging ik een weekendje weg met mijn moeder. Ik kon natuurlijk mijn eigen camera meenemen, maar zouden we dan foto’s hebben van ons samen? Nee. En dus boekte ik een fotoshoot bij collega Hanneke. En ik plande een bezoek aan de kapper, zodat mijn moeder zelfverzekerd de fotoshoot in ging. De foto’s worden nog elke dag gekoesterd door mijn moeder, er staat er nog steeds eentje als bureaublad, zelfs 2 jaar na dato. Begin 2012 deden we ook nog een fotoshoot Ferry en ik een wat stoerdere fotoshoot, in zwart/wit, bij collega Willeke. En rond diezelfde tijd zette ik mijn beiden ouders op de foto, op de plek waar ze ooit hun trouwshoot hadden. Stuk voor stuk enorm kostbare foto’s!
En toen kwam Boaz. Ik wist meteen dat ik een fotoshoot wilde met zijn drietjes, als Boaz nog relatief klein zou zijn (help, luistert hij dan wel?). Maar ja, dan heb je zoveel geweldige collega-fotografen. En allemaal hebben ze een andere stijl. En het liefst wil je dan een mix, of gewoon bij allemaal een fotoshoot. Maar ja, dat kan niet. En ook niet elke fotograaf doet loveshoots dan wel honden. Uiteindelijk viel de keuze op Tineke (Spaghettiii). Niet alleen maakt ze super-spontane en kleurrijke (I love it!) foto’s, ze heeft ook nog eens ervaring met honden. Zowel honden voor de camera als met haar eigen golden retriever Skippy. Lees verder…
