Kleine geluksmomenten #8

Druk, druk, druk. Ik noem die woorden de laatste tijd iets te vaak als mensen vragen hoe het met me gaat. Tijd voor bezinning. Waar word ik gelukkig van deze weken?

Zomerweer in combinatie met een toffe fotoshoot in de Baarnse bossen geluksmomenten De ereader die ik van Ferry voor mijn verjaardag krijg geluksmomenten Ik gun mezelf weer meer tijd om te lezen en dat is zoooo fijn! geluksmomenten Koffie Nespresso zetten met ons nieuwe espresso-apparaat geluksmomenten Lange wandelingen met Boaz en buurthond Juno (en diens bazinnetje) geluksmomenten

De nieuwe auto die nu heel snel in het vooruitzicht is (die 30 kilo wegende lobbes krijgt het steeds krapper op de achterbank) geluksmomenten De goddelijke chocolade van BbyB die ik mocht testen voor Like & Love (it!) geluksmomenten De geur van het bos als ik onze straat in kom rijden, een eeuwig durend CenterParcs gevoel geluksmomenten Bijna 33 en je nog steeds 27 voelen geluksmomenten Nog slechts drie weken en ik ga naar Kreta geluksmomenten

  Lees verder…

Een weekend vol regen

Heel Nederland wacht smachtend op de zomer. Ja, ook ik. Maar van een weekend vol regen word ik echt niet chagrijnig. Sterker nog: ik kan er enorm van genieten.

Afgelopen weekend was het huilen met de pet op; de regen bleef stromen. Relaxend in ons hotel – we waren een weekendje weg met schoonfamilie – besefte ik me dat ik een weekendje thuis met regen echt niet erg had gevonden. Waar anderen zich dan snel vervelen, of het zat zijn, kon ik een waslijst van dingen bedenken die ik had kunnen doen waar ik echt blij van word.

Zo had ik ein-de-lijk het Zuid-Afrika album kunnen afmaken. Ik maakte vorige maand een begin en wat was het fijn om weer even ‘terug te zijn’ in het land dat ons hart heeft gestolen. Maar ik ben een Pietje Precies. Het album moet perfect zijn en is dus nog niet af.

Ik heb nog een heel scala aan films die ik wil kijken. Onlangs keek ik bijvoorbeeld al What Maisie Knew (aanrader!) en zo heb ik meer films in dat genre. Lekker op de bank met een kleedje en het liefst nog een kruik. En een hond aan mijn voeten.   Lees verder…

8 dingen die je nog niet over mij wist

Of misschien al wel. Maar ik heb hier zo lang al niets verteld – wist je dat ik inmiddels ruim een half jaar ben – dat ik het gewoon leuk vind. Dus leer nog een stukje Boaz kennen door deze leuke weetjes.

1. Ik ben geslaagd voor puppycursus
Volgens mij zijn mijn baasjes er maar al te blij mee: we zijn klaar met puppycursus. Ze hadden zich er enorm op verheugd, maar het viel een beetje tegen. Mijn lerares was elke keer te laat en dan had ik al 20 graspollen losgetrokken en was ik hyper van het wachten. Maar goed, de opdrachten deed ik wel altijd perfect. Omdat mijn baasjes de cursus elke keer een stap voor waren.

2. Ik ben net als mijn baasje een ambtenaar
Mijn grootste hobby? Lui doen & slapen. Dat heb ik van het baasje geleerd. Volgens het baasje heb ik mijn gesnurk echter van het bazinnetje. Ik schijn ook te piepen in mijn slaap, geen idee van wie ik dat heb. Maar als ik het doe, zeggen er altijd twee mensen heel vertederd “Aahhhhhhh”.

3. Ik ben een echt fotomodel
Voor wie deze blog niet standaard leest: we hebben een family-fotoshoot gedaan en ik was de hoofdrolspeler. Ik mocht rennen in de zandduinen en kreeg blokjes kaas en brokjes. Misschien wel de leukste dag van mijn leven. Oh nee, dat was de dag dat ik werd opgehaald, nu al weer bijna 4,5 maand geleden.   Lees verder…

Boaz

9x goede voornemens

Het waren zalige maanden, de eerste maanden van 2014. Hoewel ik knoerterhard heb gewerkt, heb ik daarnaast lekker alles op zijn beloop gelaten. Niets moest, sociaal was ik soms een drama en ik dacht vooral aan mezelf. Lekker eten, filmpjes kijken, niets doen… Maar nu wordt het tijd voor actie: mijn goede voornemens voor de komende tijd.

1. Weer een paar kilo kwijtraken
Misschien wel meteen de belangrijkste. Ik heb de laatste maanden als een bourgondiër geleefd. Echt niet minder vaak uit eten sinds Boaz er is, en damn wat is die knoflook-mayo lekker met dipstokjes. En de brownies van Sabine, ik word  nog vrolijk als ik er aan denk. Maar eerlijk is eerlijk, als ik in de spiegel kijk, is hij niet echt lief voor me. En kijk ik toch wel sipper dan een jaar geleden. Er zit weer 2,5/3 kilo aan en hoewel het gros op mijn buik zit en het niet heel erg opvalt, baal ik er toch van. Alle snoep in huis is nu op en dat blijft lekker zo. Ik ga weer even letten op wat ik eet. Zodat ik op Kreta niet ongelukkig word van mezelf in bikini.

2. Minder privé-tijd aan werk besteden
De maanden rond lancering maakte ik veel uren, tijdelijk. Niet erg, alles heeft een doel en soms is het even niet anders. Maar eerlijk is eerlijk, ik werk nog steeds teveel. Zowel de heen- als terugweg werk ik in de trein = 2 uur overwerk. En als ik de smaak te pakken heb, ga ik thuis nog even door. Het punt is: het werk is nooit af. Dus hoever ga je? De komende maanden in elk geval minder ver dan de afgelopen periode. Zodat er meer tijd over blijft voor… na ja, onder andere onderstaande voornemens.   Lees verder…

Zo leuk kan reizen met de trein zijn

“Morgen ga je naar Gaasperplas”, zegt zijn moeder. “Mam, dat is vies”, zegt het blonde jochie tegenover me. Ik snap zijn verwarring, zijn moeder ook. Maar hoe leg je zo’n jongetje uit dat je meerdere vormen van plassen hebt, dat het een grote sloot is?

Zijn moeder ziet dat ik er om lach. “Ja, hoe leg je dat nu uit?”, herhaalt ze wat ik denk. “Net zoals een regenplas, met heel veel water, maar dan groter,” schiet ik haar te hulp. Het onderwerp ‘plas’ is hij snel vergeten. Hij heeft iemand anders dan zijn moeder gevonden om over te praten.

Hij wil weten waar ik naar toe ga, “Station Almere-Buiten”. “En je broer dan?”, vraagt hij. Ja, die woont niet in Almere. “Ik wil je broer wel zijn hoor, dat kan ik wel. Mama is mijn zusje.” Hij kletst vrolijk verder. “Is hij wel eens stil?”, vraag ik zijn moeder. Nooit dus. Ik krijg een beetje medelijden. Het jochie is ADHD in zowel praten als bewegen en ik moet er erg om lachen, maar 24/7 om je heen? Mennnnn… Respect!   Lees verder…