Lieve Casper
Hoewel je sterfdatum eigenlijk 6 februari 2007 is, is voor mij 12 februari 2007 nog altijd de dag dat ik mijn grote neef verloor. Dat was de dag dat ik hoorde dat jij uit het leven was gestapt.
Ik had nooit verwacht dat het me zo zou raken, dat ik er nog zoveel mee bezig zou zijn als ik toch nog stiekem regelmatig ben. Ik had je immers al zolang niet gezien, ik was immers al zolang niet meer dat kleine, speciale nichtje. Je moeder heeft wel eens gezegd: “Laura, dat komt omdat je het nooit afgesloten hebt, omdat je nooit met hem hebt kunnen praten.” Ik geef niet graag andere mensen gelijk, maar in dit geval kan ik niet anders.
Ik moet een jaar of 12 geweest zijn, toen mijn moeder zei dat ze met me wilde praten. Ik dacht dat het over mijn kleine neefje Nick ging, die die week koortsstuipen had gehad. Ze trok me op schoot, en als dat op die leeftijd gebeurt, dan moet het wel ernstig zijn, toch? Ze vertelde me dat het niet om Nick ging, maar om jou. Het ging niet goed met je en dus ging je een tijdje naar een pleeggezin in Amsterdam. Ik heb gehuild, veel gehuild. Als mijn herinneringen nog kloppen althans. Mijn moeder vertelt me namelijk wel eens dat dingen die ik op mijn blog zet niet stroken met de werkelijkheid. Misschien was het wel een soort van kostschool. Lees verder…