Een warme douche voor iCentre Almere

Toegegeven: ik was vrijdag nog boos op ze, iCentre Almere. Maar na vandaag niets dan lof over deze winkel en de medewerkers.

Twee weken geleden trakteerde ik mezelf op een gloednieuwe iMac. Met eindelijk een vaste werkplek was het tijd voor 27inch. Sneller dan mijn steeds trager wordende MacBook. Dus met 32GB geheugen en een SSD-schijf. Een rib uit mijn lijf, maar oh wat een prachtding. Vrijdag ontving ik het goede bericht dat ik hem mocht ophalen. Als een kind zo blij…

Helaas, ik kwam van een koude kermis thuis: de computer startte niet op. Ik belde iCentre: “Ja, dan moet je even terugkomen met de iMac, waarschijnlijk iets mis gegaan met het geheugen.” Even? Weet je hoe groot dat ding is? Moet ik die weer in die doos gepropt krijgen, hoe? En hoe zit het met transportschade waar ik dan zelf verantwoordelijk voor ben. Ze vertelden me dat zij dat op zich namen en bevestigden dat per mail. En ik ging inpakken.

Om precies 17.55 uur was ik in de winkel. Dat was geen probleem, ze zouden langer blijven voor mij. Het euvel was snel gevonden, één geheugenkaartje. Ik vroeg waarom ze dat dan niet zelf checken, maar als je vanuit Timemachine wilt opstarten, is het niet handig als je hem eerst opgestart hebt (lang verhaal). Dan kost het daarna weer meer werk. En wanneer gaat het nu fout? (nu dus) Maar goed, ik ging naar huis met een werkende Mac. Die ik dus zelf nog met Timemachine moest installeren op een wat ingewikkelde manier. Maar goed, he was alive!   Lees verder…

62 broodjes hotdog in 10 minuten

62 broodjes hotdog, 4 kilo gefrituurde asperges, 47 kaastosti’s, 118 jalapeño pepers, 45 broodjes varkensvlees, 3,6 kilo wienerschnitzel, 46 dozijn oesters…

Ik dacht dat ik veel at voor ik begon met lijnen. Ja, ik ging denk ik zo over de 2.200 calorieën per dag heen. Maar toen ik bovenstaande records (allemaal in 10 minuten gerealiseerd) van de week in de krant las, bleek dat ik best mee viel.

Oké, toegegeven: je hoeft niet per se drie (of vier of vijf of zes) chocoladekoekjes bij de thee een glas limonade te nemen. Een halve bak champagne-aardeienijs van de Deen (aanrader!) is natuurlijk geen eerste levensbehoefte. Je kunt ook een handje chips nemen i.p.v. een zak chips, maar zo verstandig ben ik vaak niet.   Lees verder…

Klaar met de buren!

Was ik in juni witheet van woede door toedoen van de buren en hun hond, vandaag was ik niet alleen witheet. Ik stond letterlijk te trillen. Niet eens zozeer omdat de deur voor mijn neus werd dichtgeslagen, maar wel omdat ik voor leugenaar werd uitgemaakt.

Je buren, je moet het er soms helaas maar mee doen. We zijn gezegend met de buren aan de rechterkant en ook de buurman aan de linkerkant is geen onaardige vent. Maar met de buren achter ons is geen communicatie mogelijk. Ondanks de pogingen van onze kant.

Wie de vorige blogpost heeft gelezen, kent het verhaal inmiddels. Wie dat niet heeft gedaan raad ik nu aan dat wel te doen. Dat scheelt mij een hoop herhalen. Na het schrijven van deze blogpost hebben we alles even laten bedaren. We vertikten het om zelf actie te ondernemen om die hond uit onze tuin te houden. ‘We gaan toch niet van hun probleem ons probleem maken?’, zeiden we tegen elkaar. Maar toen Ferry al liggend op zijn ligbedje wakker werd gemaakt door twee grote hondenpoten was de maat vol. We gaven ruim € 50,- uit bij de bouwmarkt zonder naam (anders krijg ik ruzie met mijn vader, reclame maken voor zijn concurrenten is not done) en spanden gaas over 10 meter lengte en een border. Zo hadden wij in elk geval alles gedaan.   Lees verder…