Stel… €10.000,- per maand

Stel je nu toch voor dat je een miljoen wint in de Staatsloterij. Wat doe je er dan mee? Een huis kopen, een wereldreis, een dure auto, je ouders in het zonnetje zetten… En na drie jaar ben je een miljoen euro armer.

Daar heeft de Staatsloterij wat op verzonnen. Met de speciale Koninginnedag Koningsdag-trekking maak kans op dertig jaar € 10.000,- op je rekening. Een (paar) miljoen opeens op mijn rekening lijkt me best heftig, maar deze prijs? Kom maar op! Als controlfreak en angsthaasje zie ik het wel zitten om 30 jaar zonder twijfel zonder geldzorgen te zitten.

Wat ik zou doen met die € 10.000,-? De eerste vraag is natuurlijk: “Ga je je werk opzeggen?” Hoewel ik zat dingen heb die ik zou willen doen als ik meer vrije tijd zou hebben, denk ik dat niet werken toch niet echt mijn ding is. Ik zou mijn regelmaat missen, het contact met collega’s, alle kennis die ik elke dag opdoe… Plus: over 30 jaar ben ik 62, hoe ga ik die laatste jaren vullen met een enorm gat in mijn cv?

  Lees verder…

Stuff I want

Ik ben een hebberd, een enorme hebberd. En net zo’n enorme shopaholic, dus met mijn bankrekening is het momenteel slecht gesteld. Toch blijft er altijd wat te wensen over.

Als ik jarig ben en de vraag krijg “Wat wil je hebben?” dan is het standaard antwoord: “Geen idee, ik heb alles al.” En dat meen ik. Ik heb een lieve (en lekkere) vent, een mooi huis, een eigenwijs hondje, een leuke baan met toffe collega’s, over mijn gezondheid mag ik niet klagen, de koelkast staat altijd vol en de kledingkasten puilen ook uit.

Maar natuurlijk heb ik stiekem wel wensen, maar kan ik verwachten dat mijn ouders een stationwagon (wens nummer 1, met stip) voor me kopen? Toch kan ik – en dan met name buiten mijn verjaardag om – best veel op mijn verlanglijstje zetten. Nuttige dingen, hebbedingen en meer.   Lees verder…

De munten van opa

Ze stonden altijd in de woonkamer en na een rondje foto-albums bladerde ik ook hier doorheen. De mappen met de munten van opa. Ik was zeven toen opa onverwacht overleed. Zijn erfenis aan mij? Mappen vol munten. Munten met een toen geweldige aantrekkingskracht. Ik was toch rijk met een zilveren tientje?

Inmiddels zijn we 25 (!) jaar verder en hebben de munten hun aantrekkingskracht verloren. Mijn echte erfenis aan opa zijn niet de munten, maar de herinneringen. De achteraf oerstomme grapjes die hij maakte en die we altijd zo leuk vonden (waarom?). De munten liggen inmiddels in een doos op zolder.

Onlangs kwamen ze even tevoorschijn. Mijn vader vertelde dat hij munten (die hij zelf ook spaarde) had verkocht en dat leverde best een zakcentje op. Hij zag kennelijk de dollar euro-tekens in mijn ogen en zei: “Als jij die ene cent hebt, kan hij best nog eens wat waard zijn. Maar hij kan ook in Patrick’s album zitten.” Aangezien mijn broer niet alleen munten had gekregen als erfenis, maar ook opa’s zakmes en het alarmpistool moest die ene waardevolle cent wel in mijn album zitten. Aldus mijn best logische conclusie.

  Lees verder…

Hoe je een man zover krijgt dat je zijn salaris mag uitgeven

“Lau, je kunt dan wel minder snoepen, maar als je dat buikje weg wilt hebben, zul je toch echt wat meer moeten bewegen.” Ik trek een zuur gezicht als Ferry dit tegen me zegt. Bewegen? Dat is best een vies woord.

Ooit was ik sportief. Ik deed 14 jaar aan fietscross en in hoogtijdagen trainde ik 3x per week en had ik 1x per week een wedstrijd. Klinkt in elk geval niet als iemand die een hekel heeft aan sporten. Maar misschien was het een overkill. Toen ik op mijn 18e stopte – uitgaan werd steeds leuker en dan wil je op zondag (wedstrijddag) kunnen uitslapen – hing ik niet alleen mijn crossfiets aan de wilgen, maar ook mijn sportiviteit.   Lees verder…

Vakantiebudget-issues (en filmpje!)

Hoewel we de spaarrekening aardig gespekt hebben het afgelopen half jaar, had ik voor we weg gingen een beperkt budget in mijn hoofd om uit te geven tijdens deze vakantie. En dat is geen Nederlandse krenterigheid, eerder nuchterheid.

Je kunt niet een luxe vakantie willen, een hond, nieuwe gordijnen én een nieuwe voortuin. Althans… ja, het zou kunnen. Maar dan is er geen budget meer voor ‘nood’. Voor als de ketel het genoeg vindt na ruim 10 jaar dienst voor met name de vorige bewoners. Voor als het huis weer een likje van de schilder nodig heeft. Kortom: ik wilde niet als ons vakantiegeld uitgeven aan deze 1,5 week.

Gisterenavond vonden we een hotel voor slechts € 45,-. Tja, daar moest wat mis mee zijn. En dat was het ook. Het was een vies stinkend rokershol, tot de kussens aan toe. De douchekop hing op half zeven. Het badkamerlicht deed het niet. We werden gepest door vliegen. En ergens om de hoek stond een apparaat dat wel erg veel herrie maakte.   Lees verder…