The story continues? Over achterburen & honden
Tijdens mijn ochtendrondje met Boaz (blegh, het is al weer donker om 6.00 uur) spot ik een grote man met een klein hondje in de verte. Het hondje komt me niet bekend voor, hebben we een nieuwe buurtbewoner? De man tilt het kleine hondje op, steekt over en loopt de straat achter ons in. Ik knipper met mijn ogen. Zag ik daar nu onze achterbuurman met een puppy?
Geloof me, ik heb niets tegen hondenbezitters. Hoe meer honden een mooi thuis krijgen, hoe beter. Maar in dat laatste zit dus de bottleneck: ik heb niets tegen hondenbezitters die hun hond alle liefde van de wereld geven en zo goed mogelijk opvoeden, maar wel wat tegen mensen die hun hond slechter behandelen dan deze verdienen. En voor wie mijn blog al langer leest zal er nu een lampje gaan branden, zeker in combinatie met de woorden ‘achterburen’ & ‘hond’.
Mocht je mijn website niet al een jaar of drie bezoeken, of het lampje simpelweg niet gaan branden: ik schreef 1, 2, 3, blogs over de situatie met de hond van de achterburen, of eigenlijk over de achterburen die (in mijn ogen) geen hond kunnen opvoeden. Lees ze even in de juiste volgorde en je bent helemaal up to date over die hond die steeds in onze tuin kwam crashen en de buurman die vond dat we niet moesten zeuren. Dan moesten we maar in een hutje op de hei gaan wonen. Ik word instant kwaad als ik denk aan die keren dat hij me bijna sloeg, de neus voor mijn deur dichtsloeg en mij voor leugenaar uitmaakte. Lees verder…
