Throwback Thursday

Het is geen verkooppraatje naar klanten toe als ik zeg dat foto’s enorm kostbaar zijn. Dat zijn ze echt! Neem nu bijvoorbeeld mijn jeugdfoto’s die mijn vader een aantal jaren geleden allemaal inscande.

Ik blader ze echt niet elke dag door, het zijn teveel dvd’s. Maar ik heb wel een selectie op mijn iMac staan en ook op mijn telefoon. Ik vind het zalig om er doorheen te bladeren. Familie & vakantie; daar lijkt mijn jeugd uit te hebben bestaan als je deze selectie bekijkt. En sporten. Wat hebben we veel weekendjes doorgebracht langs de fietscrossbaan. Hoewel daar verrassend weinig foto’s van zijn. Waren we te druk?

Tijd voor een throwback thursday, zodat jullie eens zien hoe Laura tot haar 14e opgroeide en veranderde. Alleen de selectie maken vond ik al geweldig. Wat kreeg ik er een dikke glimlach van op mijn gezicht.   Lees verder…

Echte herinneringen of…?

Bij jeugdherinneringen vraag ik me soms af of het echt herinneringen zijn. Of ken ik de verhalen van de foto’s en van wat mijn ouders hebben verteld?

Hetzelfde geldt voor de herinneringen aan mijn opa. Vandaag alweer 25 jaar geleden overleed hij. Ik was zeven jaar, maar weet me nog zoveel te herinneren. En dan met name de week van zijn dood.

Opa kreeg een hartinfarct en werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Hij knapte wonderbaarlijk op en al snel werd er gesproken over naar huis gaan. Ik zou met mijn ouders op vrijdagmiddag langs gaan, maar omdat ik elke keer volhield dat opa dood zou gaan, namen ze me toch al eerder mee naar het ziekenhuis. Die woensdagavond was de laatste keer dat ik opa levend zag. Op vrijdagmorgen zakte hij in elkaar en overleed.   Lees verder…