Hoe het rijden me verging…?
Ik zag er zo tegenop: rijden in Griekenland, op de smalle bergweggetjes en dan met name het weggetje naar de accommodatie toe. Ik oefende met Ferry in Nederland zelfs nog de hellingproef, puur om een beetje gerustgesteld te worden. En toch bleef ik er tegenop zien…
Bij de aankomst op de luchthaven pakken we onze koffer en begeven ons naar Hertz. Daar zou onze auto klaar staan. “You will get a brand new one”, vertelt de meneer achter de balie mij. Een gloednieuw rood Seatje, met slechts 13 km op de teller. Glimmend, gaaf, zonder krassen, wieldoppen helemaal nieuw. Auch! Dat maakt het nog een stuk enger. We laden de koffers in & verrassend soepel (ik heb altijd moeite met andere koppelingen) rijden we weg.
Het eerste deel is niet spannend, het is snelweg. Hoewel… ik blijk een immens grote dode hoek te hebben met de spiegel en krijg hem niet beter afgesteld. Dat wordt weinig inhalen, want links zie ik gewoon echt bar slecht. Maar goed, ik was toch niet van plan haast te hebben. Na ongeveer een half uur ga ik de uitdaging met mezelf aan: we duiken de snelweg af en willen het plaatsje Kastelli bezoeken. Het begin van de vele haarspeldbochtjes die zullen volgen.