“Ik lees veel dat mensen op zoek zijn naar onontdekte plekjes, hoe zit dat?”, vroeg Thijs mij tijdens het radio-interview over vakantietrends. Heel eerlijk: ik had scherpere antwoorden tijdens mijn interview. Ik kon er niet mooi op inhaken, pas later had ik het perfecte antwoord. Ach, dat geeft weer inspiratie voor een blog en draagt bij aan mijn goede voornemen om meer over reizen te bloggen.

We zijn niet per definitie op zoek naar onontdekt, maar naar authentiek. We willen het land ervaren zoals het is, zonder de directe aanwezigheid van de grote M. Zonder Piet Patat aan de boulevard. En een kleinschaligere accommodatie is ook welkom. Graag in de sfeer van het land van bestemming.

Onontdekte plekken zijn ook moeilijk te vinden. Als ze er zijn, zijn er namelijk ook weinig accommodaties, faciliteiten of zelfs bezienswaardigheden. Authentiek is weer een ander verhaal in mijn ogen. Je kunt namelijk best naar Kreta gaan en de grote, bekende M vermijden. Gewoon niet naar Chersonissos of Heraklion gaan, maar naar het oosten van het eiland. Met kleine baaitjes en authentieke bergdorpjes, waar je nog echt Griekse tavernes vindt. Precies wat ik over zes weken met mijn moeder ga doen; het authentieke deel van Griekenland bezoeken. Lees verder…

Geboekt!

Change of plans: geheel tegen verwachting in ga ik in 2014 toch naar het buitenland op vakantie. Naar de zon. Naar Griekenland, waar ik nooit eerder ven geweest. Met mijn moeder, met wie ik al jaren niet meer op vakantie ben geweest.

De laatste keer dat ik met mijn ouders op vakantie ging – los van hun 35-jarige jubileum toen we met aanhang naar Egypte gingen – was ik 16 jaar. Een zonvakantie in Spanje, zoals elk jaar. Zodat mijn vader twee weken kon bijkomen van vijftig weken hard werken.

De laatste vakantie kan ik me nog goed herinneren. In Torremolinos. Waar ik bevriend raakte met Desiree uit Zaandam en een crush had op John. Van wie ik natuurlijk dacht dat ‘ie echt alleen oog had voor mij, maar stiekem meer zijn tong bij meer vrouwen naar binnen stak. Het jaar daarna ging ik op vakantie met een vriendin, naar Salou. Wat waren mijn ouders blij dat ik vriendje M. anderhalve maand daarvoor in de kroeg opdook (later waren ze er minder blij mee, verdriet bij je dochter door een jongen is k*t).

Nooit meer ging ik echt met mijn moeder weg. Wel een keer met mijn ouders en Ferry voor een lang weekend wellness. Of met alleen mijn moeder een dagje sauna, of winkelen. Quality time waarvan ik weet dat ik mijn moeder er erg blij mee ben, want doorgaans is het bij mij papa voor, papa na. Totdat dat moeder-dochter weekend eind 2011, inclusief fotoshoot bij collega-fotograaf Hanneke (en ja, daar is de foto boven deze blogpost van). We wilden dat elk jaar doen, maar van dat voornemen kwam weinig. Lees verder…

Onontdekt of authentiek?

Geboekt!