De charme van schoolvakanties
Toen ik nog een klein Lauraatje was kon ik niet genieten van schoolvakanties. Nu ik de kleine schoolgaande Laura heb ingeruild voor de (meer dan) fulltime werkende Laura zou ik er een moord voor doen. Figuurlijk dan hè?
Zo ijverig & ambitieus als ik ben in mijn werk en alle nevenactiviteiten die ik daarnaast doe, zoveel verantwoordelijkheidsgevoel had ik vroeger ook met betrekking tot school. Als ik zei dat ik ziek was, wist mijn moeder dat ik ook echt ziek was. Ik bleef niet voor de lol thuis. Er was altijd wel iets dat ik niet wilde missen, dat leuker was dan op bed of op de bank liggen. Die ene gymles (gek eigenlijk, want gym vond ik helemaal niet zo leuk, ik werd altijd als laatst gekozen), de handenarbeidles of de aardrijkskundetoets. Ik wilde niets missen…
Toegegeven: dat ambitieuze schoolgedrag heb ik niet mijn hele lerende carrière volgehouden. Op de HBO was er niet altijd lesplicht van en daar maakte ik regelmatig gebruik van. Tot grote ergernis van mijn ouders die drie maanden voor mijn afstuderen moesten concluderen dat ik nog 20 studiepunten miste. Tentamens die ik niet had gehaald omdat ik een concentratievermogen van niets heb en leren voor toetsen een drama is. Geef mij maar praktijkopdrachten! (waarmee ik die 20 punten inhaalde, dank flexibele leraar) Lees verder…