Dag reiger, welkom koi

Toen ‘ie naar de vissendokter moest, was ik al bang dat er iets met hem zou zijn. Met Tancho (nee, ik heb hem geen naam gegeven, dat is het soort), mijn lievelingskoi met zijn oranje vlek op zijn kop. Toen was het vals alarm. Gisteren was het echter wel einde oefening.

We wonen in een nogal natuurrijke omgeving. In de berm tegenover het huis staat wel eens een reiger. Bij de sloot 600 meter verderop staat altijd diezelfde witte reiger. Daar bij het zwanennest. Toch zag Ferry er geen gevaar in: “We hebben er toch nog nooit één in de tuin gezien.” Het net ging eraf, want dat belemmerde het gezicht. Eerlijk is eerlijk, zonder net was het wel veel mooier.

Maar ook kostbaarder.   Lees verder…

Had ik maar maat 43

Wie mooi wil zijn een mooie tuin wil, moet pijn lijden. Dat is de conclusie na twee dagen beulen in de voortuin. Met dit weer? Ja, met dit weer. Echte bikkels laten zich niet weerhouden door een beetje regen en wind.

Toen we dit huis ruim een jaar geleden betrokken, was de voortuin een soort van oerwoud. Na ja, er waren geen lianen ofzo, maar het was een wildernis van planten en één boom. Die laatste ging er meteen uit, want dan hadden we meer licht in de badkamer. Op zich niets mis met veel groen trouwens, maar er zat geen structuur in, geen symmetrie. En niet het strakke dat ons huis wel heeft, en de achtertuin ook. Dus het moest anders..

  Lees verder…

Projectje vijver leeghalen

Als je een duur huis koopt, krijg je als het goed is ook waar voor je geld. Een mooie badkamer, een grote tuin, een carport, een gave werkstudio, de perfecte ruimte voor je droomkeuken, een mooie houten vloer en… juist, zeven vissen.

Toen we de eerste keer ons huis bezochten, gaf dat direct een goed gevoel. De sfeer, het licht: het voelde als thuis. De tuin maakte het thuis + een beetje. De druivenrank gaf je het idee dat je op vakantie was en die vijver had toch ook wel toegevoegde waarde. Hoeveel vissen er precies in zwommen, was niet geheel duidelijk: de vijver was nogal zwart. Maar hoeveel vissen het ook waren, ze zaten bij prijs in.   Lees verder…

Mijn tuin is top

Wat ik doe als de zon schijnt en ik vrij ben? In elk geval niet tussen alle strandgangers in de file gaan staan om op een winderig strand te gaan liggen. Dat is ook niet nodig, want we hebben ons eigen paradijsje. Onze achtertuin.

Ik zal de eer voor de tuin niet geheel bij onszelf neerleggen: 10 jaar geleden werd de basis van deze tuin door een architect gelegd. Mooie houten vlonders, een flinke vijver (met zeven goudwinders die bij de prijs van het huis in zaten) en bamboeplanten. Een basis waar je blij mee mag zijn. Zeker als je daarbovenop die schattige druivenrank telt, waar ik echt verliefd op werd toen we de eerste keer gingen kijken.

Maar er was nog wel werk aan de winkel. Zo was de vijver eigenlijk al die jaren slecht onderhouden. Sorry, oud-bewoners. Er zat een mini-pompje in en geen filter en dat terwijl er 10 kub water in zit. Arme vissen!   Lees verder…

Natte vingers

Witte lis, Japanse iris, dwerglisdodde, naaldgras, moeras aronskelk, lidsteng, grote egelskop, Japanse holpijp, vederkruid, egelsboterbloem, bonte bies, krul-pitrus, bont moeras, watermunt, moerasooievaarsbek, moerasgladiool… Daar sta je dan in het tuincentrum voor een stelling met waterplanten.

Want bij het nieuwe huis zat een vijver. Een vijver van maar liefst 7 meter lang met vier vissen. Of nee, dat dachten we. Dit weekend kwamen we er achter dat het er zeven zijn. Zeven simpele goudvissen. Of zes simpele goudvissen en één koi. Maar dat kunnen we nog niet zien. Want het water is te troebel. Wat niet alleen een lelijk gezicht is, maar ook slecht is voor deze waterbeestjes. En dus vroegen we advies aan een vijvermeneer…   Lees verder…