Koortsig
Een maand geleden sloeg het toe. Nog net geen slapeloze nachten of badend in het zweet wakker worden. Wel steeds dat ene stemmetje in mijn hoofd. “Blog, blog, blog!”
Sinds Lau01 mij het laatste duwtje in de rug gaf én ik mijn blog besloot een make-over te geven, ben ik weer gegrepen door het blogvirus.
Symptomen? Te korte nachten omdat ik naast een slapende Ferry opeens een ingeving krijg en dat dan meteen ‘moet’ opschrijven. Hopen dat er wat leuks gebeurt in de trein, tijdens het winkelen of op straat. Zodat ik in elk geval iets heb om over te schrijven. Lees verder…