Niet nog een vriendje
Ik klaag niet snel. In tegenstelling tot het bazinnetje, die van zeuren af en toe een hobby lijkt te maken. Vandaag maak ik een uitzondering en klaag. Terecht. Ik, het trouwe huiskonijn, wordt ernstig verwaarloosd.
Door – luister en huiver – een stel vissen. Ja, echt een stel vissen. En het mogen dan wel kostbare koi’s zijn, ze mogen dan zes keer zo duur zijn als ik (ja, echt waar, per stuk), het blijven natuurlijk gewoon vissen. Zonder zacht knuffelvachtje zoals ik. Maar met schubben en een vieze slijmlaag. Zeg eens eerlijk, waar zou jij de voorkeur aan geven?
Mijn baasje en bazinnetje duidelijk aan de vissen. Waar ik vroeger op de vrije dagen van het baasje – en dat zijn er nogal veel als je ambtenaar brandweerman bent – mocht rondhuppelen in huis, zit ik nu in mijn kooi, terwijl hij in de tuin bezig is. Regent het, dan word ik blij. Dat is geen weer om in de tuin aan de slag te gaan. Maar zelfs dan gaat hij met de vissen in de weer. Lees verder…