“Hoe kun je nu niets doen?”, vroeg ik Ferry laatst toen hij een dag vrij was geweest. “Nou gewoon, op de bank liggen en muziek luisteren.” Niets doen: ik denk dat ik er niet voor gemaakt ben en daar heb ik mij inmiddels bij neer gelegd.

Met een fulltime baan, een parttime bedrijf en een dosis websites zul je mij niet snel zien vervelen als ik thuis ben. Mijn to do list is altijd mijlenlang. Want ik moet nog meer teksten schrijven voor Vakantie.nl, of dat ene boek recenseren voor Like & Love (it!). En wat dacht je van die laatste bruiloft bloggen. Oh shit, de BTW-aangifte van het tweede kwartaal moet ook nog gedaan worden. Het lijkt – of is – haast onmogelijk dat ik een weekend niets doe.

En ik word er soms ook wel moe van, dat ik mezelf opleg dat ik niets mag doen op een vrije dag. Dat is namelijk keer op keer de ultieme uitdaging met mezelf aangaan. Ik ben me dan de hele dag aan het beheersen om niet mijn laptop open te doen. Omdat ik van mezelf niets mag doen. Ontspannen tijdens een vrije dag is het op die manier niet echt. Lees verder…

Hoe ik aan mijn ontspanning kom

27/06/2014
Hersenspinsels,
5 reacties
kleuren, ontspanning, psyche, vrije tijd

Oud-collega A. had ooit een geweldige omschrijving voor me: “Je bent een Duracell-konijn, waar het batterijtje nooit van op gaat.” Treffend en oh zo waar! En dat konijntje zit zichzelf soms danig in de weg.

Ik hoor het vaak, dat mensen bewondering hebben voor hoe ik alles naast elkaar doe. En vooral hoe veel. Ik wuif het graag weg. Natuurlijk mag je mij prijzen om mijn creativiteit, mijn doorzettingsvermogen, mijn perfectionisme… Maar deze samen zorgen er wel voor dat ik snel over mijn grens heen ga. Sterker nog, in 2012 ging ik ver over mijn grens heen.

Met dank aan therapeut Koen – ik wist niet dat therapeuten jong, grappig en aantrekkelijk konden zijn overigens – ging ik aan de slag met mezelf. Of zoals ik altijd lachend en optimistisch zei: “Brainstormen over mezelf”. Ik kwam achter de reden van alles wat ik doe. Mijn combinatie van creatief zijn, veel ideeën hebben en daarnaast een angststoornis hebben is simpelweg niet handig. Ook de diagnose gegeneraliseerde angststoornis wuif ik vaak nog weg. Het klinkt zo ernstig. Ik heb dan het idee dat mensen een paniekerig Laura voor zich zien, die geen adem meer kan halen als er iets mis loopt. Nee, dat is dus niet zo. Ik doe alleen dingen met de verkeerde beweegreden. Soms. Lees verder…